وحشتينى
و وحشتك وجعانى
بين الضلوع تعبانى
و فى كل يوم تقتلنى
يا وِحشة ليه مفارقانى ؟
ده انا اللى طيبت خاطرك سنين
سيبيلى عينيكى يومين
اشوف مكان تانى
احط فيه همى و اشوف دُنيتى
و اخبّط فى الحياة
و امسح انا دمعتى
او ادارى على وَحشتى
تعالى يا وِحشة
ده انا وحشتى ليكى
هلكتلى الضحكة
واتارينى مستنى
قطر الحياة يجى
و مفيش ولا قضبان
ولا حد ماسك ايدى
و عينيا غلبانة
مش شايفة غير ضلمة
و الدنيا بهتانة
يا ترجّعى عينيكى
يا تبعدى عنى
و اهو كله مش فارق
ده فى أى قصة حب
دايما بنتفارق
و كأن العيون ماتت
ماتشوف جمال الدنيا
و اطلق سراح عينك
ده عينيك فيها جمال
مش عند قمر غيرك
ليه تبص من غيرهم
اكيد عماك الحب
او طبعك الغلاب
انك تعيش وحدك
انك تبات و الدمعة على خدك
اصلك بتتحجج
و الشوق كان حجتك
مع انك العالم
ان العذاب علتك
و ان التعب شوقك
و اهو برضه و بشوقك
اهو كله مش فارق
مادام غزقت عينيك
و رميت لناس حالك
